Even voorstellen: wie is Wandelhellper?
Hai! Ik ben Laura de Boer, wandelcoach. Samen met mijn dochter Maren en mijn man Sander woon ik in een dorpje in Overijssel. Vraag je mensen om mij heen wat mij typeert, dan zullen ze je vertellen dat ik behulpzaam en geduldig ben, graag nieuwe dingen leer en van lief zijn en vrolijkheid houd.
Bewegen en sporten maakt me blij en geeft me energie, vooral paardrijden, wandelen en cardio-fitness! Ook ben ik een doorzetter, taalliefhebber en verlies ik me graag in boeken – al zou ik voor dat laatste best wat vaker de rust willen nemen.
geen docent meer, maar wandelcoach
Ik gaf jarenlang les op een middelbare school. Super vond ik dat, Grieks en Latijn geven aan leerlingen in klas 1 t/m 6 en mentor zijn. Inmiddels sta ik niet meer voor de klas en ben ik wandelcoach. Da’s nogal een verandering. Dat ging echt niet van het ene op het andere moment. Het idee is ontstaan toen ik tijdens mijn herstel na PE en HELLP een traject in loopbaancoaching volgde. Ik ontdekte dat ik graag meer wilde werken in een kleine setting, waarbij aandacht en rust een grote rol spelen. Ergens in mijn zoektocht kwam wandelcoaching op mijn pad. Hoezeer ik ook open stond voor andere dingen: de gedachte aan wandelcoaching liet me niet meer los! Ik werd nog enthousiaster toen het idee in mij op kwam om wandelcoaching te gaan combineren met meer nazorg voor PE en HELLP. Ik had namelijk zelf ondervonden dat dat niet overal vindbaar of zichtbaar is, terwijl er zoveel behoefte is aan ondersteuning, ook in de vorm van preventieve nazorg. Dat mag er meer zijn, vond ik.
"stap in het nieuwe verhaal
dat je wil creëren"
van zorgeloos zwanger
naar plots pre eclampsie
Helaas heb ik zelf ondervonden wat het betekent om onwetend te zijn over wat PE of HELLP met je doet en wat voor gevolgen het nadertijd heeft. Door die onwetendheid heb ik lange tijd niet gesnapt, niet gezien of niet willen zien hoe ernstig het nou echt is geweest. Zo zag ik ook niet in dat ik een flinke pas op de plaats had moeten doen en dat ik tijd had mogen nemen om ècht te herstellen. Ik ging gewoon door, op de automatische piloot. Ging over mijn grenzen en deed wat ik eigenlijk niet kon, lange tijd. Het gevolg: toen Maren bijna een jaar was, stortte ik in. Ik kon echt letterlijk nog heel weinig en ik snapte daar niks van. Laat staan dat mijn man of mijn omgeving mij kon snappen: als ík mijzelf al niet eens begreep…
herstel
Een lange tijd heb ik geprobeerd het ‘iets rustiger aan’ te doen, maar dat zette geen zoden aan de dijk. Echt minderen met werken, het sociale leven op een laag pitje zetten, veel meer hulp inschakelen van lieve familie en vrienden. Dat bleek nog steeds niet genoeg. Uiteindelijk kwam ik bij een lieve psychologe. Wat een geschenk dat ik bij haar terecht kon! Zij zag in dat ik verwerkingsproblematiek had. Terwijl ik dacht dat ik niet tot de doelgroep daarvoor hoorde, had zij in de gaten dat ik EMDR nodig had. Heftig, maar zo waardevol! Er volgde nog andere therapie en ik begreep dat ik naast de traumaverwerking ook te kampen had met burn out. Daar wilde ik eerst niet aan. Het is een lange weg geweest, maar wat heb ik bij de psychologe – en later ook bij de loopbaancoach – ontzettend veel over mijzelf en van mijzelf geleerd.
"Grow through what you go through"
acceptatie
Ik ben niet dankbaar voor de PE en de HELLP, maar wel dankbaar voor de lessen die ik uiteindelijk uit dit alles heb gehaald. Sinds mijn herstel voel ik me zo veel sterker, positiever en zekerder! Ik ben ook veel beter geworden in acceptatie, lief zijn voor mijzelf (compassie) en grenzen aanvoelen en die aangeven. Ik kies bewust, leef bewust en met aandacht en waardeer datgene wat er nu is. Bang voor een terugval (op mentaal gebied) ben ik eigenlijk niet. Angst en twijfels over de toekomst ken ik natuurlijk ook wel. Ik vind het inmiddels meer oké dat die er zijn, ze horen er voor mij ook bij. Al met al merk ik dat ik nu veel beter aandacht schenk aan hoe het met me gaat en ik weet ook beter wat ik zelf kan doen wanneer ik me niet fijn voel. Bewegen, sporten, naar buiten de natuur in, momenten voor mezelf. Ik doe wat mij helpt en daardoor voel ik me echt meer in balans.
laura 2.0
Ik heb mij uiteindelijk omgeschoold: ik heb, eenmaal hersteld, een opleiding gevolgd tot wandelcoach. Zo tof om weer aan mijn toekomst te kunnen bouwen! Verder heb ik mij verdiept in het opzetten van een eigen onderneming en ontwikkel ik nu kanten van mezelf die ik vroeger nooit voor mogelijk had gehouden. En dat geeft me ontzettend veel energie! Ik ben niet meer exact de oude Laura, maar wel een Laura 2.0 op wie ik gewoon heel trots ben: jouw Wandelhellper!